De kindermoord. 182. Toen Jezus meer dan 1,5 jaar oud was, werd de H. Maagd door een engel in kennis gesteld van de moordaanslag op de onschuldige kinderen door Herodes. Zij en Jozef vernamen dit met groot verdriet389 en van zijn kant deed het Kindje Jezus de hele dag niets dan wenen. Omtrent die moordaanslag zag ik het volgende.   Wanneer nu de H. Driekoningen niet naar Jeruzalem terugkeerden, bedaarde de onrust van Herodes een weinig; dit was gedeeltelijk ook het gevolg van kommer wegens allerlei familieaangelegenheden, doch zijn onrust groeide weer aan, nadat de geruchten over de voorspellingen van Simeon en Hanna in de tempel tot hem doorgedrongen waren. Toen was de H. Familie reeds enige tijd weer te Nazareth. Daarom liet hij, onder velerlei voorwendsels, op verscheidene plaatsen rondom Jeruzalem, bij Gilgal (huidig fasc. 7, nr. 172, voetnoot 362), Bethlehem en tot Hebron toe, soldaten leggen met het bevel het aantal kinderen na te vorsen; zij hielden die plaatsen wel 9 maanden bezet. Ondertussen was Joannes (meer dan) 2 jaar oud geworden en was reeds weer enige tijd in het geheim bij zijn ouders geweest. Eer Herodes het bevel uitvaardigen liet dat de moeders hun knaapjes van 2 jaar oud en daaronder bij de Overheden moesten aanbrengen390, had Elisabet op de waarschuwing van een engel de 389 Verdriet in de H. Familie. – Tot de H. Brigitta zegde Maria: “Ik heb u over mijn smarten verteld. Voorwaar, niet de geringste was die welke ik ondervond, toen ik met mijn Kind in de armen naar Egypte moest vluchten, en ook die welke mij trof, toen wij de moord op de onschuldige kinderen en de vervolging van Herodes tegen mijn Zoon vernamen; ik was met de smartelijkste droefheid overstelpt.” (Openbaringen, V, 5). 390 Meestal stelt men zich de kindermoord voor, terwijl soldaten de huizen binnendringen; de handelwijze van de oosterlingen schijnt nochtans beter door K. weergegeven te zijn. Fascikel 7 777