Deze stad die op een landtong en dus aan 2 zijden door water ingesloten lag, was zeer vervallen, onderbroken en verspreid en de toenmalige woningen waren meestal zeer armoedig, met dadelhout en vaste slijkaarde wankel gebouwd en met biezen bedekt, zodat het Jozef hier in het begin niet aan werk ontbrak: hij maakte de huizen steviger met vlechtwerk en voorzag ze boven van gaanderijen, waarop de bewoners konden gaan. 186. Hier te Matarea woonden zij in een donker gewelf in een eenzame wijk aan de landzijde (waar de tong met het land tussen de kanalen samenhing?), niet ver van de poort waardoor zij in de stad binnengekomen waren. Jozef bouwde weerom een licht voorhuis vóór het gebouwgewelf. Ook hier te Matarea viel bij hun aankomst het afgodsbeeld in een kleine tempel en later alle afgodsbeelden omver (nr. 181, voetnoot 388). Ook hier bracht een priester het volk tot bedaren door het aan de plagen van Egypte te herinneren. Later, wanneer een kleine gemeente van Joden en bekeerde heidenen zich om Jozef had geschaard, stonden de priesters hun de kleine tempel af, waarin het afgodsbeeld bij hun aankomst te gronde was gestort. Jozef richtte hem tot een synagoge in; hij werd als de vader en het hoofd van de groep; hij hervormde hun gezang, zodat de psalmen voortaan behoorlijk en eerbiedig gezongen werden, want hun godsdienstoefeningen werden slordig verricht en betekenden echt niets (ihr Gottesdienst war ganz verwildert). De tuin is een belangrijke bedevaartplaats geworden, zo voor mohammedanen als christenen. De H. Landbedevaarders begeven zich vaak naar Egypte en daar bezoeken zij dan altijd die balsemhof en bron. Fascikel 7 791