aangedaan? Zie met welk een angst en smart ik en uw vader U opgezocht hebben.” Op Jezus’ gelaat lag nog de ernst en Hij antwoordde: “Waarom hebt gij naar Mij gezocht? Wist gij dan niet dat Ik in de zaken van mijn Vader moest zijn?” (Zijn belangen moet behartigen? Mijn opdracht vervullen?). Doch zij verstonden het niet en alle drie begaven zij zich aanstonds op de terugreis. De toehoorders keken die mensen (Jozef en Maria) verwonderd aan. Ik was zeer beangst dat zij de knaap zouden vastgrijpen, want de meesten waren op Hem verbeten; het verwonderde mij dan ook dat zij de H. Familie ongehinderd lieten heengaan; zelfs ontstond er in het dichte gedrang een ruime weg voor hen. Onder Jezus’ uiteenzetting had ik zeer veel bijzonderheden gezien en het meeste gehoord van wat Hij geleerd had, maar ik heb het door smarten en kommer niet al kunnen onthouden; zijn lering verwekte in de hoogste mate de verbazing van alle schriftgeleerden; enigen tekenden het voorval aan als een merkwaardigheid (fasc. 10, nr. 246 en fasc. 12, nr. 394), doch ook zag men te allen kante gemonkel en kwam allerlei leugenachtig gepraat in omloop; de ware toedracht hielden zij verborgen; zij spraken van een zeer onbescheiden, opdringerige knaap aan wie men de verdiende terechtwijzing gegeven had. Wel waren zijn talenten niet te ontkennen, maar ze dienden nog veel te worden gepolijst. Ik zag de H. Familie de stad weer verlaten en zich buiten haar muren weer verenigen met een drietal mannen, een paar vrouwen en enige kinderen; het waren mensen die ik niet kende, maar die eveneens uit Nazareth schenen te zijn. Nu maakten zij samen nog allerlei omgangen om Jeruzalem, kwamen o.m. bij de Olijfberg, en vertoefden ook in de daar bestaande schone, groene Fascikel 7 847