Jeruzalem

Stad van mijn hart, Jeruzalem (Ps. 122).

Om dit artikel verstandig, met voldoening en vrucht te lezen, moet

men alles op het stadsplan van Jeruzalem (zie grote kaart 3)

volgen en nagaan.

Voor ons, verloste christenen, is de stad Jeruzalem boven alles de

stad van Jezus’ kruisdood, van onze verlossing, van de vrede en

de verzoening van de mensen met God.

A. Naam.

Volgens de jongste interpretatie, die verdere twijfel uitsluit, is de

oorspronkelijke spelling URA-SALIM en in deze, zijn oudste

vorm, betekent de naam: stad van (de afgod) Salim.

Dit is een amorrese of kanaänitische godheid aan wie de stad was

toegewijd. Volgens een oosters gebruik werden immers vele

steden genoemd naar de afgod die er uitsluitend of op een

bijzondere wijze vereerd werd.

Men kan dit vergelijken met Pi-tum, Mata-ra (zie fasc. 7, nr. 185,

voetnoot 398). Ook werd de stad zonder meer Salim of Salem

genoemd, zonder het eerste lid ‘Uru’, in ’t hebreeuws ‘IR’.

Tot vóór kort verklaarde men de naam Jeruzalem door ‘stad van

vrede’, maar ook deze verklaring behoudt haar waarde.

De joodse rabbijnen wijzigden, om de verfoeilijke naam van de

afgod weg te hebben, de naam Salim in Sjalem (ook Salem), in

het meervoud of liever tweevoud Sjalaïm (cfr. Sjalom), met de

betekenis van rust, vrede, welvaart, rijkdom.

In de Hebreeuwse tekst van het Oud Testament leest men overal,

vijf passages uitgezonderd, Jeruzalem (cfr. D.B. Jérusalem).

Fascikel 8