(25 m) lang en breed en 15 el hoog; 12 m in het vierkant zou

wellicht nader bij de waarheid zijn. Men bereikte het langs een

hellend vlak aan zijn zuidkant. Boven was er rondom een rand of

omgang. Aan de oostvoet was er een put waar de as in

gescharreld werd.

Aan de noordkant was de slachtplaats met de nodige installaties

om er de offerdieren vast te binden, af te maken, te villen, te

wassen, te houwen, te verdelen, te zouten, gereed te leggen voor

het offer, enz. Vergeleken bij de reine, stemmige altaren waarop

in onze kerken het goddelijk offerlam opgedragen wordt, was de

offerplaats in de tempel eerder een slachterij. Ten zuidwesten van

het altaar stond de waskuip. In Salomons tijd werd ze, wegens

haar omvang en materie ‘koperen zee’ genoemd; hier wasten de

priesters, overeenkomstig de wetsbepalingen en oosterse

gebruiken, zich handen en voeten, alvorens hun dienstwerk te

beginnen.

VIII. Het hoofdgebouw of eigenlijke tempel.

De tempel van Salomon was de reproductie van de Tabernakel op

dubbele schaal met daarbij een voorplaats.

In Herodes’ tempel bleven voor dit hoofdgebouw de afmetingen

van Salomons tempel behouden.

Hij bestond uit drie delen:

- de voorplaats of vestibule,

- het Heilige en

- Heilige der Heiligen (of Allerheiligste).

Men bereikte de vestibule met een trap van 12 treden, die door 3

stoepen in 4 groepen van 3 treden verdeeld waren. Dit

voorgebouw was aan beide zijden breder dan het achtergebouw,

nl. de tempel met aan beide zijden de cellen. Deze verbredingen

aan weerszijden van de vestibule waren minder hoog dan het

middenstuk en elk uiteinde was tot een aparte zaal ingericht.

Fascikel 8