De dj. Dahy of kleine Hermon (515 m), ten zuiden van de Tabor

en te midden van de Esdrelonvlakte, is als de schakel tussen de

gebergten van Galilea en Samaria.

Aan zijn geografische samenhang met de Libanon heeft het

bergland van Galilea grotendeels zijn vruchtbaarheid te danken.

Hierin overtreft het verre Samaria en Judea.

De Libanon stapelt op zijn hoge kruinen en in zijn valleien grote

voorraden sneeuw en vergadert in zijn schoot het overvloedige

regenwater van de westerwinden en hij deelt het daarna mee via

zijn rivieren en door ondergrondse wegen aan de naburige

lagerlanden; hieraan dankt Galilea zijn vele en overvloedige

bronnen. Ook de regens zijn in Galilea veel overvloediger en

veelvuldiger dan in Judea.

Dankzij deze voordelen is er ook het klimaat milder: zacht aan de

kust, warm in de vlakten, in de valleien en aan het Meer, altijd fris

in het gebergte. De gezonde lucht schonk aan de bewoners

levensvreugde, werklust en, zo nodig, ook geestdrift voor iets

hogers, dapperheid en strijdlust.

Oudtijds gaven wouden, weiden, vrucht- en graanvelden, tuinen,

boom- en wijngaarden, fonteinen, meertjes, rivieren, lusthoven en

bloeiende, nijverige steden aan dat land een uitzicht, even

bekoorlijk door zijn afwisseling als door zijn schoonheid.

Flavius Josephus heeft Galilea beschreven als een wonderland; hij

roemt de zachtheid van het klimaat, het groot aantal, de

bedrijvigheid en noeste vlijt van zijn bewoners, de

voortreffelijkheid van zijn bronnen, de onuitputtelijke

vruchtbaarheid van zijn bodem, ja, ook de overvloed aan fijne vis

in het Meer.

Op de oevers van dit Meer, vooral in het land en de vlakte

Gennezaret, rijpten het jaar door de lekkerste, sappigste en meest

verscheiden vruchten, bloeiden de verrukkelijkste en zeldzaamste

bloemen. Olijven en lijnzaad zorgden voor olie en fijn vlas

verschafte prima linnen voor kostbare klederen.

Fascikel 8