van de Ebal is bekleed met een band van groen; hogerop zijn de

hellingen vol klippen, rotsen en spitsen. Boven heeft hij een

ruime vlakte met een heerlijk vergezicht (938 m).

Aan de overkant beheerst het Gerizzimgebergte de stad Nabloes

aan zijn noordvoet, en de vruchtbare van west naar oost gerichte

vallei van Sikem. Boven heeft de berg een kleine vlakte, vanwaar

men, vooral van het hoogste punt, een wijds vergezicht geniet, ja,

men ontwaart er de besneeuwde kruinen van de grote Hermon in

het noorden, de blauwe zee in het westen en de bergen van Gilad

in het oosten (868 m).

De berg verlengt zich vrij ver naar het zuiden. In het oosten

beheerst hij van zijn steile hoogte de vallei of vlakte Makhna die

zich van noord naar zuid aan zijn oostvoet uitstrekt.

Aan die noord- en oostkant heeft hij sterke hellingen, maar een

zachte afloop naar het westen. De vallei tussen de twee bergen

met haar niveau van 568 m ligt 300 m en 370 m lager dan hun top

(868 m en 938 m).

Van de voorname keten, zo juist genoemd, die van Ras Ibziq naar

de Gerizzim loopt, scheiden zich lagere zijketens af, die, parallel

met de valleien, zuidoostwaarts naar het Jordaandal afdalen en dit

met hun uitlopers of voorheuvels aanzienlijk vernauwen.

Ten zuiden van de Gerizzim duurt de ordeloze ligging van de

bergen tot de grote wadi Deir Balloet voort.

Van de hoogste terrassen dalen tamelijk regelmatig heuvelen

trapsgewijze naar de kustvlakte af. Ook hier, zoals aan de

oostzijde van de bergketen, is de helling doorsneden van

rivierbeddingen; deze zijn de natuurlijke toegangen uit de

kustvlakte naar de rug van de centrale bergketen.

De kalkheuvelen van het Samaritaans bergmassief zijn meer

afwisselend en interessanter dan de eentonige, kale bergen

rondom Jeruzalem en in geheel Judea.

Men ziet er vrij vele olijfboomgaarden bij de talrijke dorpen, ook

menige vruchtbare vallei met bebouwde akkers en vruchtbomen.

Fascikel 8