mensen de kist naar het graf, doch ik zag die kist badend in licht en door engelen omgeven1. Jozef moest eerder sterven dan de Heer, want hij zou tegen de kruisiging van Jezus niet bestand zijn geweest, noch haar hebben kunnen overleven; hij was te gevoelig en te liefdevol; hij leed reeds zeer veel onder de vervolgingen die de Zaligmaker tussen zijn 20e en 30e jaar ten gevolge van de vele heimelijke en venijnige plagerijen der Joden te verduren kreeg. Dezen konden Hem onder hun ogen niet zien; zij kookten van nijd en herhaalden bij elke gelegenheid dat de timmermanszoon altijd alles beter wilde weten; dit zegden zij, omdat Hij er vaak andere meningen op nahield dan de Farizeeën en niet vreesde de leer die zij verkondigden, tegen te spreken; ook omdat steeds vele jongelingen, die aanhangers waren, rond Hem verzamelden. Ook Maria heeft onder die vervolgingen onzeglijk geleden, zulke smarten zijn mij altijd pijnlijker voorgekomen dan lichamelijke folteringen. Onbeschrijfelijk is de liefde waarmee Jezus als jonge man die vervolgingen verdroeg. Verhuizing naar een dorp bij Kafarnaüm (2 juni 1821) Jozef, de voedstervader van Onze Heer, is nu ongeveer 2 maand dood; hij overleed en werd begraven te Nazareth; hij heeft daar 1 Hier lezen we dat Sint-Jozef werd begraven in een grafspelonk, die toebehoorde aan een deugdzaam man uit Nazareth. We denken hier spontaan aan de familie van Zebedia (fasc. 7, nr. 197, voetnoot 417), broer van Kleofas, die de schoonzoon was van Joakim en Anna. Die Zebedia had een dochter Maria, die trouwde met een Esseen uit de familie van Joakim. Maria Zebedia en die Esseen beheerden later in Boekeia Dan (1 uur ten noorden van Betanië) één van Marta’s herbergen ten gerieve van Jezus en zijn leerlingen (herberg der leerlingen). Eén van hun zonen is de Kleofas, aan wie de verrezen Heer zich in Emmaüs openbaarde. Fascikel 9 25