slagveld, waarop Ezekiël in een geestverrukking te zien kreeg

hoe de doodsbeenderen op een uitgestrekte vlakte zich

ordelijk aan elkander voegden, met aderen en vlees bekleed

werden en hoe dan een opkomende wind hun geest en leven

inblies

(Ezek. 37, l-14)10.

Ik bekwam de verklaring dat de aaneenvoeging van die gebeenten

en hun bekleding met vlees door de lering en de doop van Joannes

verwezenlijkt werd, terwijl de instorting van geest en leven

bewerkstelligd zou worden door de Verlossing van Jezus en door

de zending van de H. Geest.

De mensen in deze landstreek waren zeer verwaarloosd, vervallen

en terneergeslagen, maar Jezus troostte hen hartelijk,

vooral door de verklaring van het visioen van

Ezekiël.

Van hier ging Hij nog verder naar het noorden11 tot in het gewest,

waarin Joannes bij zijn terugkeer uit de woestijn zich het eerst had

10 Slagveld van Ezekiël. –

Bij deze profeet, 37, 1 lezen wij dat de hand (of geest) van Jahwe Ezekiël

wegbracht naar een vlakte, die vol dorre beenderen lag.

Bedoeld zou kunnen zijn een vlakte in de geest of ingebeeld. Volgens K. is

het dus een reële vlakte en wel de ruime, hoge vlakte tussen de Libanon en

de grote Hermon. De juistheid van haar bewering kunnen wij natuurlijk niet

bewijzen; alleen kunnen wij zeggen dat de term door Ezekiël gebruikt om de

vlakte aan te duiden, nl. in ’t Hebreeuws Biqah, zulk een ruime vlakte

bedoelt, in tegenstelling met de Hebreeuwse term ‘gê’, die een enge

bergvallei aanduidt. Inderdaad, zelfs nu nog draagt de ruime, hoge vallei

tussen Hermon en Libanon de naam Beqa (Arabisch).

11 Jezus gaat nog verder naar het noorden –

uit de samenhang blijkt dat Hij vrij ver naar het noorden doorgereisd is,

misschien ter hoogte van Beyroet. Nu, volgens de pelgrim Mislin, I, 147

bestaat te Beyroet een traditie die houdt dat Jezus tot tegen de poorten van

die stad het evangelie is komen verkondigen.

Over de rest van dit nr. kunnen wij niets zeggen; het betekent feitelijk niets

voor ons, misschien des te meer voor de zienster; we laten het voor wat het

is.

Fascikel 9