De H. Vrouwen van Nazareth waren er tegenwoordig. Ook de

vrouw van Petrus en de vrouwen van enige andere der

toekomstige apostelen. Ook waren meerderen van hen, die door

Joannes reeds gedoopt waren, ten sabbat gekomen.

Het dorp bestond slechts uit enige huizen en een school en lag van

het voormalige huis van Anna gescheiden door een veld-grens-

aanduiding (durch eine Feld-Markung). Ik weet wel niet wie nu

het huis bewoont. (Volgens nr. 208: de derde man van Maria van

Kleofas).

maar lag toch alleen, dus op een geringe afstand, zoals dit met meerdere

synagogen het geval was. Oostelijk en lager op de heuvelhelling vindt men

nog verstrooide sporen van een vergaan gehucht.

De naam betekent: ‘ruïne der kolommen’; met deze naam worden meerdere

synagoge-resten aangeduid.

Jezus zal later hier nog komen leren en er een dispuut hebben met rabbijnen

over de echtscheiding (nrs. 587-588).

Guérin geeft de volgende beschrijving van de ruïne: “De heuvel is bekroond

met een ruïne van behouwen stenen, waarvan enige tamelijk grote

afmetingen hebben; ze hebben behoord tot een gebouw dat eertijds met

kolommen versierd (of ondersteund) was, want verschillende, verminkte

kolomschachten liggen nog tussen het puin. Tussen en onder het

struikgewas, de distels en doornen, vertonen zich de grondlagen van de

muren van het oude gebouw, alsook van talrijke kleine kamertjes van later

datum, die er zonder twijfel door de Arabieren, volgens hun gewoonte, tegen

aangebouwd werden en die nu zelf reeds lang in puin liggen, want tussen de

stenen groeien een zestal eiken die ook reeds oud zijn en die deze

EENZAME bouwresten overlommeren. Beneden de heuvel, ten oosten, op

een tiental meters lager niveau, bemerkt men nog enige, op de grond

verstrooide sporen van totaal vergane huizen, maar de resten zijn niet

aanzienlijk.” (Galilée, I, 490-491).

Deze resten komen natuurlijk voort van het gehucht of klein dorp op geringe

afstand van de synagoge. Uit de beschrijving blijkt ook dat het gebouw

aanzienlijk zal geweest zijn. Daarom spreekt de zienster ook van de grote

synagoge en zegt ook dat een heuvel haar van Sefforis scheidde.

K.’s uitdrukking ‘tussen Nazareth en Sefforis’ is begrijpelijk, wanneer men

rekening houdt met VOORREDE, nr. 6.

Voor kenners van het H. Land moet het wel een vreugde zijn, hier en vooral

verder van Katarina te vernemen welk gebouw deze ruïne oudtijds geweest

is en welke rol het in Jezus’ leven gespeeld heeft.

De ligging kan men nazien op schets in fasc. 1, nr. 11.

Fascikel 9