Deze mensen stonden elkander liefdevol bij en waren milddadig; zij droegen klederen met gordels, en spitse kappen die de oren bedekten, gelijk oude kluizenaars; met de Joden hadden zij geen gemeenschap, maar zij mochten hun kinderen naar joodse scholen zenden; deze werden daar echter zo geminacht, geplaagd en verdrukt, dat zij verkozen ze er niet naar te zenden. Jezus had veel medelijden met hen en Hij liet ook de zieken bij zich brengen; zij zaten op een soort van bedden gelijk mijn leunstoel, waaraan ik onmiddellijk dacht. Onder de beweegbare leuningen waren steunstaven. Wanneer men de leuning neerliet en op de steunpoten liet rusten, vormde de stoel een bed. Toen Jezus van de doop en de Messias sprak en hen hiertoe opwekte, waren zij zeer schuchter en gaven hun vrees te kennen daar geen aanspraak op te kunnen maken, omdat zij verstotelingen waren, het slachtoffer van discriminatie. Dan onderwees Jezus hen in een parabel van de onrechtvaardige huishouder (Lk. 16, 1-9). Ik ben de uitleg die ik goed begrepen had, weer vergeten, hoewel ik er de gehele dag mee bezig ben geweest, maar ik zal mij die nog wel herinneren. Ook vertelde Hij de parabel van de Zoon, die door Zijn Vader gezonden wordt om de wijnberg in bezit te nemen. Deze vertelde Hij telkens en telkens weer bij verlaten heidenen (Mt. 21, 33-46). 600 staatsbeambten waren belast met het toezicht over die vreemde arbeidskrachten en met de verdeling van het werk.” Aldus wordt door Flavius Josephus in Antiq. jud. II, 36 het gegeven van I Kon. 9, 22-23 geïnterpreteerd. De door K. vermelde waterleiding bracht naar de tempelberg het water uit twee voorname bronnen, nl. a) die van Etam, waar men de drie grote watervijvers van Salomon ziet, 1 uur ten zuiden van Bethlehem; en b) van Arroeb, 3 uren ten zuiden van Bethlehem. Die leidingen werden onmetelijk lang, daar ze, om het nodige, gelijk verval te bewaren, vele kronkelingen langs de heuvelhel ingen moesten maken. Ene liep ook naar Herodium (Foreidis). Fascikel 9 110