246. 24 september. – Hier in de synagoge begeerde Jezus de schriften van een profeet en Hij handelde over de doop en de Messias. Uit de aangereikte profetie verklaarde Hij dat de Messias in de tegenwoordige tijd moest gekomen zijn; Hij sprak van de gebeurtenissen die zijn komst vooraf moesten gaan en die werkelijk hadden plaats gehad, meer bepaald noemde Hij een gebeurtenis die zich acht jaren geleden voorgedaan had ik weet niet meer of het iets van een oorlog was, of ook dat de scepter aan Juda ontnomen was (Gen. 49, 10). Zo haalde Hij, als evenveel bewijzen, een reeks vervulde tekenen aan, die de komst van de Messias vooraf moesten gaan en zich nu voorgedaan hadden. Ook betrok Hij er de menigvuldige sekten bij en Hij wees er op, hoe (in zake eredienst) zoveel tot louter ceremonie, zonder ziel of godsvrucht, tot formalisme ontaard was. Daarna zegde Hij hun dat de Messias in hun midden zou zijn, zonder dat zij Hem kenden (cfr. Joa. 1, 26). Hij hing hun een trouw beeld op van de verhouding tussen Hem en Joannes. Hij sprak ongeveer als volgt: “Iemand zal Hem aanwijzen en men zal Hem niet willen erkennen; zij zullen de voorkeur geven aan een machtige veroveraar die verschijnt in pracht en door hooggeleerde mannen omgeven is; zij zullen de Messias niet willen zien in Hem, die zonder schoonheid, aanzien, pracht en rijkdom verschijnt, die eenvoudige landbouwers en handarbeiders tot gezellen en medewerkers heeft en met bedelaars, kreupelen, melaatsen, zondaars en andere schamele mensen omgaat.” Fascikel 10 134