Op deze wijze sprak Hij lang en breed en bewees alles uit de profetieën; hij beschreef nauwkeurig de verhouding tussen Hem en Joannes, en toch zegde Hij nooit “IK”, maar sprak altijd als van een derde. Deze uiteenzetting nam het grootste deel van de dag in beslag en zijn toehoorders, vooral zijn verwanten, gingen eindelijk menen dat Hij een gezant, een voorloper van die Messias was. Bij de thuiskomst van de synagoge sloegen zij in zijn tegenwoordigheid een boek open, waarin zij aangetekend hadden wat met Jezus, de Zoon van Maria, in zijn 12e jaar, in de tempel voorgevallen was (cfr. fasc. 7, nr. 200) Inderdaad, zij waren getroffen door de overeenkomst van hetgeen Hij toen, met hetgeen Hij nu gezegd had; nadat zij het document herlezen hadden, konden zij hun verbazing niet matigen. 247. De huisvader was een bejaard weduwnaar en ook zijn dochters waren reeds weduwen. Uit het gesprek van deze vrouwen vernam ik dat zij de bruiloft van Jozef en Maria te Jeruzalem hadden bijgewoond. Uit hun gesprek bleek hoe prachtig de bruiloft en hoe rijk Anna was geweest en hoe deze familie (in de ogen dier vrouwen) zo jammerlijk achteruit geboerd was; zij spraken daarover, zoals men dat in de wereld pleegt te doen, met een zekere blaam en minachting, als was deze familie erg vervallen. Terwijl zij, gelijk vrouwen dit kunnen, hun herinneringen aan die bruiloft en aan de bruiloftsklederen van Maria oprakelden, kreeg ik een zeer omstandige vertoning van die bruiloft. Vooral werd mij zeer duidelijk tot in details de bruidstooi van Maria getoond. (Hetgeen K. hier daarover vertelde, is verplaatst naar het leven der H. Maagd. Zie fasc. 3, nr. 80). Ondertussen controleerden de mannen, zoals ik reeds zei, de leer van de 12-jarige Jezus in de tempel, die als een merkwaardigheid aangetekend was. Immers, daar Jozef en Maria naar de verloren Jezus met zulk een angst juist in dit Huis navraag gedaan hadden, Fascikel 10 135