woord; in hun bijzijn roerde zij zelfs niet, sloeg de ogen neerwaarts en hield zich onbewogen als een standbeeld, behalve dat zij boog om te groeten; ook was zij welgemanierd, doch zweeg als stom. In haar afzondering verrichtte zij allerhande werkjes, verzorgde haar klederen en was op alles net; zij was zeer godvruchtig, doch verscheen nooit in de synagoge, maar bad op haar kamer; ik geloof ook dat zij visioenen kreeg en met verschijningen sprak; zij beminde haar zusters met een onuitsprekelijke liefde, en vooral Magdalena. Zó had zij bestaan van haar prille jeugd af; enige vrouwen waren belast met het toezicht over haar, doch zij had niets over zich dat wees op echte krankzinnigheid. Over Magdalena werd tot nog toe in Jezus’ bijzijn met geen enkel woord gerept; zij maakte nu te Magdalum de glansrijkste periode van haar zondig leven door. 255. In dezelfde nacht, waarin Jezus bij Lazarus aankwam, zag ik de H. Maagd, Joanna Chusa, de weduwe Lea en Maria Salome in een herberg tussen de woestijn Giba en de woestijn Efraïm (= Efron), een vijftal uren van Betanië, overnachten (nl. te Mikmas, zie kaartje hierna); zij sliepen in een schuur, die rondom met lichte schermwanden dichtgemaakt was. Dit gebouw was in twee ruimten verdeeld; de voorste was in twee rijen slaapcellen ingedeeld, die door de H. Vrouwen ingenomen werden. De achterhelft was de keuken. Vóór het huis stond een open hut, waarin vuur brandde en ik geloof dat de mannen die hen vergezelden, daar sliepen of daar de wacht hielden; het woonhuis van de opzichter der herberg was in de nabijheid. Morgen, de 27e september, zullen zij reeds tegen de middag wel in Betanië zijn. Fascikel 10 157