270. Bij een andere gelegenheid zei K. over Melchisedek: Reeds vroeger heb ik dikwijls gezien, hoe hij lang vóór de tijden van Semiramis en Abraham, in het Beloofde Land, toen het nog woest en eenzaam lag, hier en daar verscheen, als ordende hij het land, als regelde hij iets, als bestemde en bereidde hij een plaats. Zo opende hij ook, meen ik, de hoofdbron van de Jordaan. Reeds vaak had ik zulk een gezicht: ik zag een man geheel alleen in een land en moest daarbij denken: “Eh! wat wil die man hier zo vroeg? want er is hier nog niemand!” Christus’ priesterschap gelijkt hierin op dat van Melchisedek, dat het niet van de aarde is: qui de coelo venit, super omnes est. Hieruit leidt Paulus de grootheid van Jezus’ priesterschap af, maar ook uit het feit dat Melchisedek de meerdere is van Abraham, hoewel deze de stamvader is van het uitverkoren godsvolk. Abraham betaalde hem de tienden en ontving van hem de zegen. “Overweegt nu eens hoe groot hij is,” zegt Paulus, “daar zelfs Abraham, de aartsvader, hem tiende gaf uit het beste van de buit, en hij die de Belofte bezat, heeft de zegen van hem ontvangen; welnu, het is duidelijk dat het mindere gezegend wordt door het meerdere.” Ook wordt van Melchisedek, die tiende van alles ontving, gezegd dat hij leeft. Ook was hij zonder vader, zonder moeder, zonder geslachtslijst (zonder menselijke afstamming) zonder begin van dagen en einde van leven en zo is hij op de Zoon van God volkomend gelijkend geworden (een treffende voorafbeelding), en hij blijft priester voor eeuwig. (Geheel hoofdstuk 7 uit de Hebreeënbrief kan worden nagezien). In de 3e eeuw werd hij als een engel beschouwd door Origenes en Dydimus, maar deze mening heeft het niet gehaald. In elk geval is Melchisedek in de H. Schrift een mysterieuze figuur, maar ook bij K., die er geheimzinnige dingen over zegt, b.v. wat betreft zijn planten of grondlegging van stenen. Nochtans vinden wij juist hiervan een bevestiging in de H. Schrift, nl. waar deze spreekt over de stenen, die de Verbondsarkdragers bij de doortocht door de Jordaan vonden in het midden van de bedding van de stroom; ze waren een gevolg van Melchisedeks ingrijpen (zie Jos. 4). Hierop zullen wij dieper ingaan bij nr. 283. Als deze bijzonderheid omtrent Melchisedek betreffende het leggen van stenen juist bevonden wordt, waarom zou dan haar mededeling betreffende zijn ‘engel-zijn’ vals moeten zijn? Fascikel 10 190