zonder opdracht handelde, dat hij niet gehoorzamen wilde aan het Sanhedrin. Ik hoorde duidelijk dat Joannes hun verklaarde dat zij moesten wachten en dat binnenkort Degene die hem gezonden en hem volmacht gegeven had, tot hem zou komen. Hij duidde Jezus ondubbelzinnig aan en zegde dat Hij te Bethlehem geboren en te Nazareth opgevoed was, de wijk had moeten nemen naar Egypte, enz. Nochtans had hij Hem nooit gezien (cfr. Joa. 1, 31). Zij brachten tegen hem in dat hij betrekkingen onderhield met Die, van wie hij sprak, en dat zij elkander boden toezonden. Maar Joannes antwoordde dat hij de boden, die zij naar elkander zonden, aan hun blinde ogen niet kon tonen, dat zij voor hen niet zichtbaar waren. Ik zag dat de gezanten hem erg ontevreden verlieten. 279. Uit alle gewesten komen talrijke groepen heidenen en Joden. Ook zendt Herodes zeer dikwijls waarnemers om Joannes uit te horen en hem dan te berichten wat hij gezegd en geleerd heeft. Bij de doopplaats is nu ook alles veel sierlijker ingericht; Joannes heeft met zijn leerlingen een grote tent opgericht, waarin de zieken en afgematten gelaafd en ook onderricht worden; zij zingen ook liederen; ik hoorde hen een psalm zingen van de doortocht van de kinderen van Israël door de Rode Zee. (Wellicht ps. 114 of de triomfzang van de Israëlieten na die doortocht uit Exodus 15). Langzamerhand wordt het daar een kleine stad van hutten en tenten; ze zijn deels met vellen, deels met waterbiezen gedekt. Er legert daar nu een grote karavaan van vreemdelingen van diep uit het binnenland, waar de H. Driekoningen wonen (d.i. waar ze zich gevestigd hadden na hun terugkeer van Bethlehem, 25 uren ten westnoordwesten van Babylon). Ze hebben vele kamelen, ezels en schone flinke paardjes bij zich (fasc. 5, nr. 134, voetnoot 301). Aldus trekken zij altijd naar Egypte; zij hebben zich allen Fascikel 10 208