In de doopvijver zelf (dus op zijn bodem) lagen onder de waterspiegel de vierhoekige rode stenen, waarop de Ark had gerust. Ik dacht daarbij dat ze moesten gezonken zijn, want bij de doortocht lagen zij op gelijke hoogte (als de andere stenen), of dat de 12 levietenstenen moesten gestegen zijn. Die stenen staken voortijds bij laag water met hun spitsen boven de Jordaan uit. Dicht bij de rand van de waterkom lag een driehoekige, piramidevormige steen met zijn spits in de grond. Op deze steen stond Jezus bij (onmiddellijk na) zijn doop, op het ogenblik dat de H. Geest over hem kwam. Aan zijn rechterzijde stond de dunne palmboom dicht bij de rand van de waterkom; Hij omvatte die boom met zijn rechterhand en aan zijn linkerzijde stond de Doper. (Dit geldt voor het ogenblik onmiddellijk na zijn doop, toen Hij, uit het water tredend, op de steen plaats genomen en zich naar het noorden gekeerd had). Deze driehoekige steen, waarop Christus stond, is, gelijk ik het me vaag herinner, geen van die 12 omringende stenen; me dunkt dat Joannes hem van de oever aangebracht heeft; hij had ook een verborgen, diepzinnige betekenis en was met allerhande bloemen en figuren dooraderd. De 12 andere stenen waren van verschillende kleuren en ook op veelvuldige wijze dooraderd en doorbloemd; ze waren groter dan die welke aan land gedragen werden. Ik herinner mij iets wat ik op dit ogenblik niet met voldoende duidelijkheid kan vertellen, nl. als waren die stenen geheimnisvol, (rijk aan betekenis, zoals verder aangetoond zal worden) en als waren het edelstenen geweest en als had Melchisedek ze klein geplant, eer de Jordaan op deze plaats voorbij vloeide; hij heeft op meerdere plaatsen op die manier iets gevestigd (een soort eerste steen gelegd), wat, na lang met slijk en aarde bedekt gelegen te hebben, later aan het licht kwam en een heilige plaats werd, waar zich een heilsgebeurtenis voordeed. K. vulde deze uitlating bij een later gelegenheid aan als volgt:   Fascikel 10 227