- 3 van deze randdoorsnijdingen (op schets hierboven 1, 1, 1) waren aan de noordkant, aan het noordelijk einde van het waterbekken of vijver; langs deze liep het water er in en ze waren zichtbaar. - 2 andere, waardoor het (overtollige) water wegvloeide, waren aan de zuidzijde van de bron en deze waren overdekt en (aan de oppervlakte) verborgen, want aan deze zijde was de toegang en de plaats van de handeling; daarom zag men hier het water de bronrand niet omgeven. - Aan de zuidzijde leidden graszoden trappen (op schets, 4) langs de schuine helling van de verdieping – ze was een halve man diep – naar de bronrand. - Op de zuidoostrand van het watervlak was een driehoekige, glanzende steen dicht tegen de boord van de bron ingevoegd; één zijde lag tegen het water en de hoek tegen (of in) het land. (De zijde van de steen was bespoeld door het water en de hoek drong in het land). - De zijde van de bronrand, waarnaar de trappen afdaalden, was iets hoger dan de noordelijke zijde, die voor de toevoer van het water drie openingen had (1, 1, 1). - Op de zuidwestzijde van de bron- of vijverrand leidde een afdalende trede (Stufe; op schets 2) tot het ietwat dieper gelegen deel van het overige van de rand, en langs die kant alleen ging men op deze rand. - In de bron zelf, vóór de driehoekige steen, stond een groene slanke boom (en op de bodem lagen de 4 vierkante oude heilige stenen (5, 5, 5, 5). 291. Het eiland was niet volmaakt effen, maar iets hoger in het midden; deels bestond de bodem uit rots, deels ook uit zachte plaatsen; het was met gras bedekt. Fascikel 10 238