309. Hier in dit gewest weidden vele kamelen binnen omheiningen; misschien niet minder dan veertig. Reeds onderweg had ik Jezus door zulke kudden zien gaan. Hij begaf zich nu naar een huis, dat een soort van herberg was voor reizigers, die door de woestijn moesten. Verscheidene hutten en stallen stonden dicht bijeen; de eigenaars bezaten ook vele kamelen en waren, geloof ik, kameeldrijvers van beroep; de huizen lagen op een hoogte en overal rond groeide hier veel fruit in het wild. Deze plaats was de laatste herberg of rustplaats van de H. Familie op het gebied van Herodes op haar vlucht naar Egypte. De bewoners, hoewel verdacht gespuis, dat ook niet terugschrok voor diefstal, hadden de H. Familie toch goedhartig onthaald. Hier, en ook in de naburige stad, leidden vele mensen, (zoals gezegd), een ongeregeld leven. Na oorlogen waren zij zich hier als veteranen komen vestigen. Jezus ging in het huis en vroeg om verblijf. De heer des huizes heette Ruben, was zowat vijftig jaren oud en woonde hier reeds bij Maria’s vlucht naar Egypte. Toen Jezus hem aansprak en bezag, schoot er als een straal uit Hem in de borst van de man; hij was er geheel van onthutst; als een zegen voelde hij Jezus’ woorden en groet aan en verrast en ontsteld zei hij: “Heer, het is als kwam met U het gehele Beloofde Land in mijn huis.” Jezus antwoordde hem: “Gij zult inderdaad het Beloofde Land deelachtig worden, indien gij aan de Belofte gelooft en de vervulling (Jezus zelf) niet van u afstoot!” Jezus sprak vervolgens over de goede werken en hun heilzame gevolgen en zei dat Hij hem nu de zaligheid kwam verkondigen en aanbieden, omdat zijn Moeder en voedstervader vóór dertig jaren op hun vluchtreis naar Egypte in zijn huis gastvrij Fascikel 11 279