geopenbaard had: het waren 6 vervloekingen en 6 zegeningen (Deut. 11, 29; 27, 12-26; Jos. 8, 30-35). Ook de besnijdenisheuvel van de Israëlieten (Jos. 5, 2-3), met een eigen muur omringd, lag nabij deze plaats. Naar aanleiding daarvan werd mij de dood van Mozes getoond; hij stierf op een kleine, steile heuvel, die in de schoot van het gebergte Nebo tussen Arabië en Moab ligt. Het Israëlitische leger lag in een wijde omtrek verspreid; slechts enige afdelingen hadden post gevat verder het dal in, dat de heuvel omgaf. Die heuvel was geheel met een gewas als eiloof (= klimop) overdekt, alsook met korte, kroezige struiken, zoals jeneverstruik groeit. Mozes moest zich aan deze struiken vasthouden om op de top te geraken; Josuë en Eliëzer vergezelden hem. Ik weet niet meer alles wat met hem gebeurde; ik meen dat hij een visioen had van God, dat de anderen niet zagen. Hij overhandigde aan Josuë een rol, waarop 6 vervloekingen en 6 zegeningen geschreven waren, die hij in het Beloofde Land aan het volk bekend moest maken. Na hen vervolgens omhelsd te hebben, beval hij hun weg te gaan en niet meer om te zien. Nu knielde hij met uitgestrekte armen neer en zonk op zijn zijde ter aarde. Ik zag deze onder hem opengaan en hem daar als in een schoon graf omsluiten. Toen Mozes bij Jezus’ Gedaanteverandering op de Tabor verscheen (nrs. 1192-1198), zag ik hem van deze plaats naar die berg komen. Josuë las de 6 zegeningen en vervloekingen voor aan het volk. 318. Te Gilgal wachtten vele vrienden van Jezus op Hem in een herberg, waar zij Hem ontvingen. Lazarus, Jozef van Arimatea, Obed, een zoon van de weduwen van Nazareth en anderen wasten Fascikel 11 298