vrouwen en tenslotte de meisjes. Voor deze sprak Hij over de kuisheid en eerbaarheid, over het bedwingen van de nieuwsgierigheid, over de zedige klederdracht en over het verbergen van het haar en het sluieren van het hoofd in de tempel en in de school of synagoge. Hij wees hun op de tegenwoordigheid van God en van engelen op heilige plaatsen en zei dat de engelen zelf daar hun aangezicht bedekken. Hij verzekerde dat er vele engelen in de tempel en de school om de mensen zijn; Hij gaf ook de reden waarom de vrouwen het hoofd en het haar moeten bedekken, maar ik ben dit vergeten (cfr. I Kor. 11, 1-16; voor de westerse mentaliteit is Paulus’ redenering ook minder goed te begrijpen en dus ook moeilijk te onthouden. Misschien kwam Jezus’ leer op hetzelfde neer). Jezus ging met de kinderen zeer beminnelijk om; Hij zegende ze en hief ze omhoog en ook zij betoonden Hem een grote aanhankelijkheid. Hier heerste een algemene grote vreugde. Toen Hij de school verliet, juichte en jubelde het volk Hem op alle plaatsen tegen en achterna met woorden ongeveer als deze: “Dat de Belofte vervuld worde! dat ze onder ons blijve en nimmer van ons wijke!” 14 oktober. – Nadat Jezus de 14e oktober zijn onderricht te Gilgal besloten had, wilden de inwoners hun zieken tot Hem brengen, maar Hij willigde hun verlangen niet in, omdat de plaats en de omstandigheden er niet gunstig toe waren. Nu moest Hij weg; zijn zending eiste Hem elders op. Lazarus en de vrienden van Jeruzalem waren (na de sabbat naar hun huis) teruggekeerd. Fascikel 11 303