De synagoge verlatend vond Jezus op het voorplein zeer vele zieken, die men op draagbedden aangebracht had. Zij riepen Hem aan: “Heer, Gij zijt een profeet! Gij zijt door God gezonden! Gij kunt ons helpen, ons genezen. Genees ons, Heer!” Ook genas Hij er vele. ‘s Avonds gaf men Hem en de zijnen een rijke maaltijd in de herberg. Jezus hield een leerrede aan tafel. Vele van de heidense kooplieden die hier wegens het feest in de nabijheid legerden, luisterden aandachtig toe. Trouwens in zijn rede ging het ook over de roeping van de heidenen en over de ster die in het land van de H. Driekoningen verschenen was en hoe zij het Kind waren komen bezoeken. In de nacht (tussen 16 en 17 oktober, 15 en 16 Tisri) verliet Jezus zonder gezelschap de plaats om eenzaam op een berg te gaan bidden. (Hier begint het gebergte steil te stijgen). Hij had aan zijn leerlingen een punt op de weg aan de andere kant van Dibon aangeduid, waar Hij hen de volgende morgen zou vervoegen. Dibon ligt 6 uren van Gilgal; het is zeer rijk aan bronnen, weiden, tuinen en terrassen (bankvormig ingerichte heuvelhellingen, zoals het ‘t geval is met de heuvel Beleibil). 326. Oogslag op Sint-Lukas. – Terwijl Jezus te Dibon was, zag ik Lukas in het dal Zabulon bij Bartolomeüs, die daar zijn beroep uitoefende; zij spraken van de doop van Joannes, die Bartolomeüs ontvangen had en ook van de geruchten rond de persoon van Jezus. Lukas kon maar niet begrijpen dat Jezus bij voorkeur met het klein volk omging. Ik weet eigenlijk niet wat voor een godsdienst Lukas volgde; hij was Jood noch heiden; hij was een geleerde die overal alle geruchten opving; hij was van Antiochië en zijn klederdracht was Fascikel 11 313