Hij met de leerlingen over de verschrikkelijke godsgerichten die op komst waren, over tijden van nood, wreedheid en vernieling, zo vol ellende dat een moeder er toe komen zou haar eigen kind op te eten. Hierbij kreeg ik een neventafereel te zien van een vrouw die nu nog niet geboren was, maar later uit dit dorp (Betzob) naar Jeruzalem trok, waar zij tijdens de belegering, die haar daar verraste, uit wanhoop haar eigen kind braadde en opat. (Wordt ook verhaald door Flavius Josephus B.J. VI, 3, 4). Jezus kwam ook in een stadje en voerde daar het woord, doch men was er Hem vijandig. Er waren daar Jeruzalemse bespieders, die Hem tegenspraken en Hem van godslastering beschuldigden om hetgeen Hij zei over zijn hemelse Vader. Na een kort oponthoud verliet Hij weer de stad. Hierop, zo zag ik, zette Jezus zich over een riviertje (de Jabbok) en daarna kwam Hij tegen avond te Soekkot aan (thans tell Deir Allah, zie grote kaart 1). Deze stad was niet erg groot, maar er kwamen hier verbazend vele mensen tot Jezus, ook vele zieken. Hij gaf onderricht in de synagoge en liet ook dopen. Benevens Saturninus doopten nog vier andere leerlingen. *** Toen Jezus voorbij Joannes ging (en vele mensen hem achterna liepen, nr. 315, bijna midden), waren Hem onder andere die ik dorp Batezjor was ook naar Jeruzalem gevlucht.” (B.J. II, 239). Daar hij de ‘B’ laat vallen, maar de ‘R’ behoudt, is dit een teken dat ze toen tot de naam behoorde. Uit de aanhaling uit Flavius Josephus: “Een zeer rijke vrouw uit het dorp Batezjor was ook naar Jeruzalem gevlucht; ze heette Maria, dochter van Eleazar en doodde haar eigen zoontje om het op te eten. Toen de Romeinse veldheer Titus hiervan hoorde, zwoer hij dat de puinen van Jeruzalem zulke gruwelen zouden toedekken, zodat de zon niet schaamrood een stad hoefde te beschijnen, waar moeders hun eigen kinderen opeten en joodse vaders zelfs niet door zulke waanzinnige nood te bewegen zijn tot overgave aan Rome.” Fascikel 11 315