1 november = 1 Markeswan; Nieuwe Maan. – Niets over Jezus’ vasten meegedeeld.   339. 2 november; zevende dag. – Bij de Heer komend, zag ik Hem in gebed op de grond gelegen. De duivel had opvolgenlijk de verschijningen van zeven tot negen leerlingen naar de berg gezonden; zij kwamen een voor een in de spelonk en zegden dat Eustachius hun meegedeeld had dat zij Hem hier zouden vinden; zij hadden Hem zo angstvol gezocht; zij baden Hem zichzelf hierboven toch niet geheel te ondermijnen en hen niet te verlaten; er werd zoveel in zijn nadeel gepraat; Hij mocht zijn goede naam niet zó laten bezwadderen, maar moest zich komen rechtvaardigen. Jezus antwoordde hier niets anders op dan: “Wijk van Mij, satan, het is nu de tijd daartoe niet.” En hierop verdwenen zij allen. 3 november; Sabbat. – Ik zag de Heer in gebed in de spelonk op zijn aangezicht liggen. Vervolgens afwisselend knielen, rechtstaan en ook wel eens op zijn zijde liggen. Ik zag een zeer zwakke, afgematte, eerbiedwaardige grijsaard moeizaam de berg opklimmen; hij scheen het zo lastig te hebben en zo afgemat te zijn; ik kreeg er werkelijk medelijden mee; hij naderde de spelonk en met een luide zucht van vermoeidheid zonk hij bij de ingang van de grot ter aarde neer en lag in onmacht. Het smartte me bijna dat Jezus hem niet hielp; Jezus bezag hem niet eens. De oude richtte zichzelf weerom op en zegde tot Jezus dat hij een Esseen van de Karmelberg was; hij had van Hem gehoord en was Hem ten koste van dodelijke vermoeidheid hier komen opzoeken; hij bad Jezus even naast hem te willen zitten en hem een onderhoud over heilige onderwerpen toe te staan; bidden en Fascikel 11 343