4 november. – Ik zag een lichtwolk bij de spelonk hangen, waarin ik als aangezichten onderscheidde; er gingen engelen uit de wolk, die te voorschijn komend, een menselijke gedaante aannamen; zij naderden tot Jezus, troostten en versterkten Hem. 5 november. – Ik zag Jezus in de spelonk uitgestrekt op zijn aangezicht liggen; ik zag Hem ook geknield en staande bidden. (Drie gebedshoudingen die de oosterlingen in het gebed regelmatig aannemen). Ondertussen zag ik engelen tot Hem in- en uitgaan. 340. 6 november. – Ik zag Jezus in de spelonk op zijn zijde te gronde liggen rusten en de verschijning van de Esseen Eliud bij Hem binnengaan; het was satan en meteen vernam ik dat hij moest weten dat het kruis onlangs aan Jezus voorgesteld geworden was, want hij zegde Hem dat hij door een openbaring te weten gekomen was welk een berg van lijden en zware strijd Hem getoond waren; het was duidelijk dat Hij zoveel leed het hoofd niet zou kunnen bieden. Om een vasten van veertig dagen uit te houden zou Hij evenmin in staat zijn; uit liefde tot Hem was hij derhalve naar hier gekomen om Hem nog een keer te zien en om, met zijn goedvinden, deze eenzaamheid met Hem te delen; ook wilde hij zich belasten met een deel van zijn belofte of voorgenomen vasten. Jezus sloeg op dit alles geen acht, maar Hij stond op, strekte de handen ten hemel en bad: “Mijn Vader, in O Jezus, die ons de bekoring hebt leren bestrijden, maak ons vlug en ervaren in de door U gevolgde tactiek, opdat wij altijd overwinnen. Fascikel 11 346