dat satan hun, terwijl hij de berg opging, tussen zijn handen de vorm van echte broden gaf. Tot Jezus binnentredend zag hij er uiterst verbeten uit. In ieder hand zulk een steen houdend sprak hij tot Jezus nagenoeg als volgt: “Gij hebt gelijk geen vruchten te willen eten; ze prikkelen de eetlust slechts nog meer. Indien gij Gods geliefde Zoon zijt, op wie de Geest bij de doop is neergedaald, verander Gij dan deze stenen, waaraan ik reeds de vorm van broden gegeven heb, in werkelijke broden.” Jezus zag naar satan niet om; ik hoorde Hem slechts deze woorden zeggen: “De mens leeft niet van brood.” Alleen deze woorden heb ik duidelijk verstaan of onthouden. In het evangelie staan er nog andere, die mij bijgevolg waarschijnlijk ontgaan zullen zijn, want ik zag satan woedend worden (en mijn aandacht was op hem gevestigd). Hij stak zijn klauwen naar Jezus uit en op dit moment zag ik de beide stenen op zijn armen liggen; hierop vloog hij weg en ik moest er om lachen, dat hij zijn stenen had moeten meenemen. 344. 5 december. – De volgende dag tegen de avond zag ik satan in de gedaante van een machtige engel met groot gedruis naar Jezus toegezweefd komen; zijn uitrusting en kleding geleek op die van een krijgsman, zoals ik gewoonlijk de H. Michael zie verschijnen, maar steeds kan men dwars door zijn grootste glans iets donkers en akeligs ontdekken. Met grootspraak zegde hij ongeveer het volgende tot Jezus: “Ik wil u tonen wie ik ben en wat ik vermag en hoe de engelen mij op hun handen dragen. Kijk! daar ligt Jeruzalem. Zie de tempel, ik wil U op zijn hoogste punt plaatsen; daar kunt Gij tonen wat Gij vermoogt en of de engelen ook U naar beneden zullen dragen.” Terwijl hij in die richting wees, was het alsof ik Jeruzalem en de tempel dicht vóór de berg zag liggen, maar ik geloof dat dit maar een voorstelling (in de verbeelding) was. Fascikel 11 358