In het algemeen werd er nu door heel het land veel over Jezus gesproken; het wonder bij zijn doop, het getuigenis van Joannes en de verhalen van de uiteengegane leerlingen, alles werkte samen – en het een bevestigde het ander – om de aandacht op Jezus te vestigen. Slechts nog eenmaal, namelijk na Lazarus’ opwekking uit de dood, kort vóór Jezus’ dood, was het gepraat over Hem zo algemeen en veelvuldig. De H. Maagd was droevig gestemd en verdiept in gedachten, want tijdens elke afwezigheid van Jezus kon zij een zekere vrees, vermoedens en medelijden niet van zich afzetten. Tegen het einde van die 40 dagen was Maria te Kana in Galilea, bij de ouders van de bruid van Kana; het zijn voorname lieden en als stadsoverheden; zij bewonen een schoon huis, bijna in het midden van de stad, die net gebouwd is. Een straat die, mij dunkt, van Ptolemaïs komt, ziet men van de naburige hoogten naar Kana afdalen. (Kana is door heuvelen ingesloten en heeft alleen een uitzicht in het noordnoordwesten). De weg doorkruist de stad, die niet zo wanordelijk en ongelijk gebouwd is als vele andere. De bruidegom trouwt binnenkort hier in het huis; ze bezitten nog een ander huis in de stad, dat zij, gans ingericht, aan hun dochter zullen geven; de H. Maagd woont er nu in. De bruidegom is bijna even oud als Jezus; hij is, geloof ik, een toegebrachte zoon van een der drie weduwen van Nazareth (nl. Mara); hij is geen van hen die eens met Jezus naar Hebron gingen; hij is als een huisvader bij zijn moeder en bestuurt het huishouden voor haar. Nu is hij eveneens te Kana; ik geloof dat hij later zijn schoonvader in diens bedrijf zal helpen. Die goede mensen raadplegen de H. Maagd bij het regelen van de zaken van hun kinderen en leggen alles voor haar bloot. Maria geeft ook raad aan de bruid die een bevallig meisje is; ik zie haar Fascikel 11 368