de Grieken vóór een 50-tal jaren begonnen een nieuwe kapel te bouwen, zonder die tot nog toe te hebben kunnen voltooien. Ook menen vele onderzoekers dat op die top de vesting Doch heeft gestaan, waar Ptolemeüs zijn schoonzoon, de Makkabese hogepriester en vorst Simon op een feestmaal uitnodigde, waarop hij hem met twee van diens zonen om het leven bracht (135 vóór Chr., I Makk. 16). De juistheid van de lokalisering van de berg van Jezus’ vasten wordt in D.B. bij ‘t woord ‘Quarantaine’ door een Palestina- kenner kort samengevat; wij geven er het essentiële van terug. Het staat vast dat de kruisvaarders in die bepaalde berg ‘de berg van Jezus’ vasten’ herkend hebben. Dit blijkt b.v. uit twee handvesten van de Patriarch Wilhelmus, waarvan het ene de kanunniken van het H. Graf in ‘t begin van de 12e eeuw in het bezit stelde van de heilige berg Qarantania en het ander in 1136 hun de tienden van Jericho toekende tot onderhoud van het klooster en zijn bewoners en hun kerk. Sedertdien wordt deze berg met de heilige grot nagenoeg in alle bedevaartsoorkonden vermeld. Maar, zo redeneert hij verder, het is zeker dat de kruisvaarders deze mening of lokalisering niet zelf uitgevonden hebben, maar dat zij een bestaande en algemeen aanvaarde traditie overgenomen hebben. Deze was bewaard gebleven, dankzij de monniken, die vanaf de eerste eeuwen de berg bewoond hebben en in navolging van Christus daar een leven van gebed, vasten en duivelbestrijding zijn komen leiden. De naam alleen ‘berg van Jezus’ vasten’, Qarantania, heeft een zekere bekoorlijkheid, wekt belangstelling. Daarom nog, alvorens afscheid te nemen, de volgende trekken: - Hij verheft zich bijna ‘à pic’ of loodrecht vlak tegenover de ruïneheuvel van het oude Jericho, tell es-Soeltan, op een afstand van nog geen anderhalve km. Fascikel 11 379