Jezus ging nu op de overzijde van de Jordaan afwaarts tot tegenover de doopplaats van Joannes. En zie! ik zag dat Joannes die preekte en doopte, aanstonds naar de overkant wees en degenen die hem omringden, luidop toeriep: “Ziet het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt.” Jezus verwijderde zich nu van de oever en richtte zich naar Betabara. (Voor Betabara, zie fasc. 10, nr. 276). Ten zeerste wordt aanbevolen hier dat schone verhaal in het  evangelie van Joannes, 1, 35‐40 te lezen.   Andreas en Saturninus, die bij Joannes gestaan hadden, zetten zich haastig over de Jordaan op dezelfde plaats waar Jezus er over gevaren was. Één van de twee neven van Jozef van Arimatea en twee andere leerlingen van Joannes volgden eveneens. Na overgevaren te zijn ijlden zij Jezus achterna en ik zag dat Jezus zich omkeerde, hen tegemoet ging en vroeg wat zij begeerden. Andreas was buiten zichzelf van vreugde, omdat hij Jezus weergevonden had; hij vroeg Hem waar Hij woonde. Jezus antwoordde dat zij Hem maar moesten volgen en Hij leidde hen in een herberg even buiten Betabara; ze lag tegen het water (het beekje Karrar, en ongeveer 1 km van de Jordaan, fasc. 10, nr. 276, zie kaart hiervoor) en Hij bleef heden met deze vijf leerlingen te Betabara en nam met hen een maaltijd in de herberg. Hij sprak met hen over het begin van zijn leerambt en vertrouwde hun toe dat Hij leerlingen wilde verzamelen. Andreas noemde Hem verscheidene van zijn bekenden en prees hen als geschikte kandidaten; hij noemde o.m. Petrus zijn broer, Filippus en Natanael. Jezus sprak ook over de doop hier aan de Jordaan en zei dat sommigen van hen hier moesten dopen; zij antwoordden dat hier geen geschikte doopplaats was, tenzij waar Joannes doopte en dat men toch niet welvoeglijk zijn doopplaats kon innemen. Hierop sprak Jezus hun over de roeping Fascikel 12 384