9 december. – Ik zag Jezus, vergezeld van Andreas, Saturninus, van veel volk en Joannes-leerlingen, naar de doopvijver trekken, ongeveer een uur ten noorden van Betabara aan de Jordaan en tegenover het gewest of hoogveld Gilgal gelegen. Joannes had daar een korte tijd gedoopt, voordat hij de algemene doopplaats dichter bij Jericho in gebruik had genomen; de leerlingen hadden die doopplaats weer in orde gebracht; de vijver was er niet zo ruim als die van Joannes bij Jericho; hij had een verheven rand met een kleine inlopende landtong, waarop de doopbedienaar stond; deze rand was door een kanaal of kleine gracht omgeven, waaruit het water in de vijver gelaten kon worden. 352. Er zijn nu hier (in de vallei van de Beneden-Jordaan) niet ver van elkaar drie doopvijvers, nl. - één boven (ten noorden van) Betabara, - dan Jezus’ doopvijver op het te voorschijn gekomen Jordaaneiland en - de algemene doopvijver van Joannes (bij Jericho). Bij de eerste (de nieuw ingerichte of derde) vijver aangekomen goot Jezus er een deel in van het doopwater uit de vijver op het eiland, waarin Hij gedoopt was. Andreas had dit meegebracht in een waterzak; daarna zegende Hij de vijver. Allen die er de doop ontvingen, werden op een onverklaarbare wijze ontroerd en bewogen. Andreas en Saturninus doopten; er had geen indompeling plaats; de dopelingen traden naast de rand in het water; men legde de handen op hun schouders en de doopbedienaar schepte driemaal met de hand water op hen en doopte hen in de naam van de Vader en de Zoon en de H. Geest. Fascikel 12 387