Andreas, Saturninus en andere, die naar Ofra gegaan waren (vorig nr. 357), zijn op de terugweg, naar nog ergens elders gegaan; nu zullen zij straks bij Jezus aankomen. Jezus nam weer zijn intrek bij de synagoge-overste. De vrijdagavond met het begin van de sabbat, leerde Hij in de synagoge over een parabel van boomtakken die, door de wind bewogen, hun eigen bloesems afschudden en geen vruchten dragen. Ik weet daar alleen nog van dat Hij daardoor de inwoners er over wilde berispen dat de meesten onder hen, na de doop van Joannes ontvangen te hebben, zich niet beterden en de bloesems van de boetvaardigheid door de eerste de beste wind van zich lieten afschudden en geen vruchten voortbrachten. De inwoners waren hier zo. Jezus koos klaarblijkelijk deze gelijkenis, omdat de boomvruchtenteelt hun hoofdbestaansmiddel was127. Zij moesten het fruit verre dragen om het te verkopen, want hun dorp was ver van de verkeerswegen afgelegen. Zij vervaardigden ook dekens en grof breiwerk in het groot. Jezus had tot nog toe geen tegenspraak ontmoet: de mensen in Dibon en overal in dit gewest waren Hem zeer genegen en herhaalden telkens opnieuw dat zij nooit zulk een leraar gehoord hadden; de oudjes onder hen vergeleken Hem met de profeten; zij 127 Boomvruchtenteelt. – Nu nog zijn ze een bestaansmiddel voor de dorpelingen. Deze teelt is overigens eigen aan geheel Gilead, waar de vijg, peer, appel, oranje, citroen, granaat, amandel, perzik, abrikoos en pruimenbomen weelderig in de tuinen en langs de rivieren en beken groeien (D.B. Galaad, k. 50). Ook zijn het vruchten van prima kwaliteit. Wij willen hier nog eens terugwijzen naar de bemerking die in fasc. 11, nr. 301, voetnoot 95 gemaakt is, op de eigenschap van Jezus om de mensen en de zielen te onderrichten naar aanleiding van de omstandigheden, hun bezigheden, de omringende voorwerpen. Ginds haalden wij een woord van Jezus aan, die zich dus goed van die eigenschap bewust is. Hij volgt ze overigens tot heden toe in zijn omgang met de zielen. Fascikel 12 397