Het huis waarin Jezus te Silo herbergt, is een huis waarin reizende leraars en profeten het recht hadden te verblijven; het maakte deel uit van het gebouwencomplex met de woningen en scholen van de Farizeeën en Sadduceeën van deze plaats; het was als een seminarie; het lag niet ver van het hoogste punt van de berg, waar oudtijds de Verbondstent en Ark gestaan hadden. Die hoogste top was als een aparte, steile rots en had boven een grote vlakte, wellicht met een uitgestrektheid, dunkt mij, als die van Dülmen, mijn woonplaats. Er was daar een grote ruimte, met een half verwoeste muur omgeven, en daarin lagen de aanzienlijke, verwoeste grondslagen van een stenen gebouw, dat eertijds boven de heilige tent opgericht was. Misschien was het eertijds ook maar een prachtige ringmuur, die een vrije plaats of binnenhof omgaf. Waar de Verbondsark eertijds gestaan had, was onder een dak dat op open bogen rustte, een kolom gelijk die te Gilgal, en onder deze kolom was, zoals daar, een soort van groef in de rotsgrond en daar had de Verbondsark gestaan. Er was ook een synagoge op diezelfde ommuurde hoogte, en niet verre van de plaats der Verbondsark was een offerplaats en een overdekte groef, waarin zij de onreinheden wierpen, die van de geslachte offerdieren voortkwamen. Ik hoorde inderdaad dat zij hier nog drie- of viermaal in het jaar mochten offeren. 362. Ik weet niet meer hoe de handelingen en toespraken van Jezus hier op elkander volgden. Ik herinner me alleen nog dat Jezus hun op hun beledigende uitlatingen ten antwoord gaf, dat Hij Die Gene was van Wie zij spraken. En aangezien zij gesproken hadden van de stem die bij zijn doop gehoord was, verklaarde Hij dat dit de stem van zijn hemelse Vader was geweest, die ook de Vader is van ieder mens die zijn zonden verfoeit en uit de doopwateren herboren wordt. Fascikel 12 405