muziek; dit herinnerde mij aan de bewegingen die de farizese Joden onder het bidden maken (fasc. 6, nr. 164, voetnoot 356). Maar dit alles was uiterst aangenaam en ook eerbaar. Van de toekomstige Apostelen danste niemand. Onder de dansers bemerkte ik Natanael Chased, Obed, Jonatan en nog andere leerlingen. De danseressen waren alleen jonge dochters en ook bij hen was alles welvoeglijk, vol rustige vreugd (zonder uitgelatenheid). Trouwdag. 382. Woensdag, 2 januari. – Heden, 2e dag der vermakelijkheden, had omstreeks 9 uur de trouw plaats. De bruid werd door de bruidsmeisjes opgetooid; haar kleding was in de aard van die der Moeder Gods bij haar bruiloft; zo ook haar kroon, met dit verschil dat deze rijker versierd was; haar haarnet was evenwel niet zo fijn met (talrijke) gescheiden vlechtjes gestrengeld, doch met dikker lokken. Nadat zij in haar bruidstooi gestoken was, liet men haar aan de H. Maagd en de andere vrouwen zien. Van de synagoge uit werden bruid en bruidegom naar het feesthuis afgehaald en naar de synagoge gebracht; het waren 6 jongetjes en 6 kleine meisjes, die in de stoet kransen droegen; dan 6 oudere jongens en dochters met fluiten en andere instrumenten, die ik elders reeds beschreven heb; zij hadden aan de schouderen als vleugelen van een stijve, gestreepte, donsachtige stoffe. Daarenboven werd de bruid door 12 volwassen erejuffers opgeleid en de bruidegom door 12 jonge mannen. Onder dezen bemerkte ik Obed en Veronika’s zoon, de neven van Jozef van Arimatea, Natanael en enige Joannes-leerlingen, doch geen van de toekomstige apostelen. Fascikel 12 443