Ieder van hen voelde in zijn binnenste de peilende blik van de Heer, in verband met het woord dat de Heer tot hen had gericht; zij beleefden een geval als Natanael, toen Jezus er hem aan herinnerde dat Hij hem onder de vijgenboom gezien had. Terwijl Natanael door dit soort openbaring diep getroffen werd, bleef de zin ervan voor de anderen verborgen. Jammer genoeg, er is mij geen enkel lot of verklaring ervan in het geheugen gebleven, behalve dat er onder de kruiden reseda was, en dat Jezus bij het overreiken aan Natanael van dit zijn lot hem zegde : “Zie je nu dat Ik de waarheid sprak, toen Ik je een rechtgeaard Israëliet zonder valsheid noemde?” Fascikel 12 446