legde Hij zich weer ter tafel. De gerechten werden opgediend, maar de wijn ontbrak. Ondertussen hield Jezus een toespraak. De H. Maagd droeg de verantwoordelijkheid voor dit deel van de maaltijd; zij zag dus goed toe en bemerkte dat er wijn tekort was. Nu ging zij bezorgd tot Jezus en herinnerde Hem er aan dat Hij haar gezegd had dat Hij instond voor de wijn van dit gerecht. Jezus die zo juist over zijn hemelse Vader gesproken had, antwoordde haar: “Vrouw, wees niet bekommerd; dit moet U noch Mij verontrusten, mijn uur is nog niet gekomen.” Dit was geen onbeleefdheid of hardheid jegens de H. Maagd. Hij noemde haar ‘Vrouw’ en niet ‘Moeder’, omdat Hij op dit ogenblik als Messias, als Gods Zoon een geheimnisvolle handeling voor de ogen van zijn leerlingen en alle verwanten wilde stellen en in de kracht en waardigheid van zijn Godheid wilde optreden. 388. De verdere uitlatingen van de zienster in deze omstandigheid vat de  Pelgrim (Brentano) meer naar de zin dan naar de letter samen als  volgt.    Jezus sprak tot haar: ‘Vrouw’, omdat Hij als haar zaad de kop van de slang moest verpletten (Gen. 3, 15). Hier wilde Hij een bewijs leveren dat Hij ook meer was dan een zoon van Maria, meer dan de zoon van de hun zo goed bekende vrouw. Hij noemde haar daarom ‘Vrouw’, omdat Hij op het punt stond te handelen uit kracht van zijn Godheid, omdat Hij wilde scheppen of iets van zelfstandigheid veranderen. Op gelijke wijze noemde Hij zich, zonder hierdoor de minste afbreuk aan zijn waardigheid te doen, de ‘Zoon des mensen’, wanneer Hij van zijn aanstaande lijden sprak. Fascikel 12 455