der lauwheid in de wijn der vurigheid veranderd zou worden (fasc. 7, nr. 201). Op heden was deze voorzegging in vervulling gegaan. Vervolgens zegde Hij dat zij van nog groter wonderen getuige zouden zijn, dat Hij nog enkele paasfeesten zou vieren, en dat Hij op het laatste paasfeest wijn in bloed en brood in vlees zou veranderen, en dit geheim of sacrament zou bij hen blijven, hen troosten en sterken tot het einde toe. Na die laatste maaltijd (avondmaal) zouden zij aan Hem ook dingen zien geschieden, die zij nu niet zouden verstaan, indien Hij ze hun zegde. (Voor ‘t woord ‘enkele’ hierboven, zie fasc. 9, VOORREDE 5). Dit alles zegde Hij niet zo letterlijk en gewoonweg, maar ingekleed in  beeldspraak en gelijkenissen; deze ben ik nu vergeten, doch wat ik  gezegd heb, is de essentie en inhoud ervan.    Alle toehoorders waren vol ontzag en verbazing; ook waren zij DOOR DIE WIJN als veranderd, en ik zag dat zij allen, niet alleen ten gevolge van het wonder, maar ook van de wijn zelf, zoals even te voren door het eten van de vruchten, inwendig een wezenlijke versterking en omvorming ontvangen hadden. Ja, al zijn leerlingen, zijn verwanten en alle feestgenoten, die hier van de wijn gedronken hadden, waren nu van zijn macht, zijn waardigheid en zending overtuigd; zij geloofden allen vast in Hem, en in allen was dit geloof in één ogenblik gelijkelijk toegenomen; zij waren allen beter geworden, eendrachtig, vroom en geestelijk verdiept. Zo was Hij hier voor de eerste maal in zijn Gemeente. En dit was het eerste wonderteken, dat Hij in haar en voor haar tot haar bevestiging in het geloof heeft gedaan. Daarom ook wordt Fascikel 12 459