Aan het einde van de maaltijd kwam de bruidegom nog alleen tot Jezus en verklaarde Hem in zeer ootmoedige woorden dat hij alle vleselijke begeerte in zich afgestorven voelde, zodat hij verlangde met zijn bruid in onthouding te leven, indien zij zich daarmee akkoord verklaarde, ook de bruid kwam afzonderlijk bij Jezus en legde dezelfde verklaring af. Nu riep Jezus hen beide bij zich en sprak hun over de huwelijke staat en over de Gode zo aangename kuisheid, waaruit honderdvoudige vruchten voor het geestelijk leven voortvloeien. Hij noemde vele profeten en heilige personen, die in algehele onthouding geleefd en aan de hemelse Vader hun lichaam geofferd hadden. Hij zei dat, dank zij de verdiensten van dit offer, vele misleide mensen, ongelukkige zondaars tot de deugd teruggekeerd en Hun geestelijke kinderen geworden waren. Hun nakomelingschap was talrijk en heilig. Ongehuwd hadden zij vele kinderen gewonnen. - De enen verstrooiden, zo was de zin van zijn woorden, hoewel zij wilden verzamelen; - de anderen verzamelden, terwijl men geloofde dat zij verstrooiden143. Na deze onderrichting legden zij voor 3 jaar de belofte af om als broer en zuster in onthouding te leven; zij knielden nu voor Jezus die hen zegende144. 143 Jezus spreekt hier uiterst merkwaardige woorden, die de aandacht der gehele wereld verdienen, woorden die doorslaggevend de verhevenheid, de vruchtbaarheid en primauteit van de maagdelijkheid aantonen, doorslaggevend, zeggen wij, en onweerlegbaar, omdat ze komen uit de mond van de onfaalbare Waarheid. 144 Belofte van onthouding voor 3 jaar. – Dit komt helemaal overeen met hetgene Flavius Josephus schrijft over de huwelijksmoraal en -spiritualiteit in de kringen der Essenen (Bell. Jud. Nr. 154). Fascikel 12 461