Ik bemerkte verscheidene veranderingen bij de doop; het water werd gezegend en de dopelingen werden uit een stenen bak gedoopt; Jezus bereidde door onderricht de dopelingen voor. Later zal ik daar meer over zeggen; op ‘t ogenblik ben ik te afgemat. Na enige rust vervolgde zij:   Verscheidene leerlingen zijn naar een kleine plaats gegaan, een uur ten westen van de doopplaats (naar Ono). Er is daar woud dat zich met onderbrekingen of open plekken tot in de buurt van Jeruzalem uitstrekt154. (Wald, der sich in zerrissenen Flecken bis gegen Jeruzalem zieht.) De inwoners leven gedeeltelijk van de overvaartdienst en de houtnijverheid; zij maken ook de vlotten die voor de overvaart in de Jordaan liggen. Deze plaats heet Ono. Hier is Joannes zeer dikwijls geweest. (Hij had er op 2 plaatsen een leerhut). De schrijver Brentano vroeg haar of deze plaats werkelijk Ono heette  en zij gaf ten antwoord: “Ja, maar er bestaat nog een stad Ono in de  stam Benjamin, niet verre van Lydda (het tegenwoordige Kefr Ana,   10 km ten oosten van Jaffa en 8 km ten noorden van Loud (Lydda)”;   het behoorde tot Benjamin, maar lag buiten de in Jos. 18, 11‐20  vastgestelde grenzen.    154 Er is daar woud. – namelijk te Ono. Ono lag op de boorden van de rivier el-Qelt. Daar moet men dus het woudland en het struikgewas zoeken dat K. hier vermeldt. Wanneer V. Guérin van Qasr Jehoed naar Gilgal trok langs de Romeinse weg en door dit gewest, beschreef hij het als volgt: “De 30 à 35 m brede bedding van de nahr el-Qelt staat vol agnus-castus-struiken en dichte bosjes van welig groeiend struikgewas.” (Samarie, I, 50). Deze constructie beantwoordt nog beter aan de formulering van K. dan onze vertaling, hoewel de zin dezelfde is. Uit het feit dat het struikgewas en de boomachtige struiken in bosjes groeien, volgt dat er blote open plaatsen zijn. Dezelfde zegt nog: “Heesters en boomachtige struiken, groeien in de bedding van dit dal dat meerdere bochten maakt.” (Sam. I, 117). Fascikel 12 483