Tussen de voormelde goddeloze steden lagen ook zoutmijnen, maar het water was niet zoutig; er waren vele springbronnen. Tot ver in dat land, dat later in woestijn veranderde, hebben de mensen het water van de Jordaan geëerd en (met vertrouwen) gedronken. De verre voorouders van Abraham, door Melchisedek reeds zo vroeg naar Hasason-Tamar overgeplaatst, hadden zich laten bederven en God gaf hun een nieuw bewijs van zijn barmhartigheid door Abraham in het Land van Belofte te brengen. Melchisedek is hier geweest, nog eer de Jordaan bestond; hij heeft er alles afgemeten en aangeduid; hij is er dikwijls verschenen, en dan weer vertrokken. Menigmaal vergezelden hem een paar mannen, als waren zij zijn dienaren. Geen exegeet kan ze oplossen; wij gaan het daarom uit onmacht ook maar liefst uit de weg. *** Haar beschrijving van het land is anderzijds zeer juist. De door K. vermelde grote spelonken en zwarte gescheurde rotsen karakteriseren het gewest. Het is doorsneden met diepe ravijnen, die tussen hoge en steile rotswanden naar de Dode Zee afdalen. In de vele grotten woonden Essenen en na hen christelijke kluizenaars. De rotsen nemen de meest fantastische vormen aan (cfr. Mislin, III, Géogr. de la Palestine, 439). De witte krijtrots wisselt af met enorme banken van silexrots van een mooi zwart. (D.B. Cédron). In het gewest van Hasason zijn in de grotten van Moerabbat in de laatste decennia vele manuscripten ontdekt. “Die streek is woest, rotsig en bijna ontoegankelijk.” (Coll. Brug. 1953, blz. 464). Hierom ook was het dat David in dit gewest een onderkomen en schuilplaats zocht tegen Saül die hem vervolgde en opzocht, tot in het district dat om zijn ontoegankelijkheid ‘Steenbokrotsen’ heet, omdat ze praktisch alleen voor deze dieren toegankelijk zijn. (I Sam. 24, 1-4). Kaart PAL. GRID tekent in de wadi Hasasah, 6 km van de kust der Dode Zee de grotten ‘Mgt en-Nusranijeh’ aan. Men kan de plaatsen terugvinden op grote kaart 1. Fascikel 12 492