Velen van hen waren nu, dankzij het optreden van Joannes, goed gesteld, maar zij durfden zich niet wagen over de Jordaan naar de doopplaats van Jezus. Ik meen dat zij daarvoor terugschrikten, omdat de Joden een grote verachting voor hen hadden wegens een grote misdaad van hun vaderen. Waarin die misdaad bestaan had, herinner ik me niet meer; zij mochten niet overal komen, doch slechts op bepaalde plaatsen; zij kwamen daarom zeer ootmoedig tot Jezus en baden Hem bij hen te komen leren en dopen. De leerlingen namen water uit de doopvijver in lederen zakken mee. Op de doopplaats bleven slechts bewakers. Nebo ligt een half uur van de Jordaan en door een berg ervan gescheiden, en wel 5 of 6 uren van Macherunt of Macherus. De grond is er niet vruchtbaar162. Om te Nebo te komen moet men de oostoever opstijgen en dan weer afdalen163. 162 De grond is niet vruchtbaar. – Volgens D.B. art. Moab, zou de vlakte zeer vruchtbaar zijn. Deze tegenspraak verdwijnt door een zinsnede uit het boek ‘Het epos van Israël’, blz. 219: “De streek of vlakte vertoont zowel dorre als begroeide stukken grond.” 163 Stad Nebo = Khirbet Gharbeh. – Dit Nebo bij K. is niet het Bijbelse Nebo dat op de zuidhelling van de berg Nebo gelegen was. Bij K. kan het woord ‘berg’ een gewone onbelangrijke hoogte aanduiden. Zie VOORREDE, nr. 7. In deze omgeving heeft de Jordaan aan weerskanten hoge oevers die soms een hoogte van 60 m bereiken. Men geeft er ook de naam ‘oeverbergen’ aan en hier is zulk een hoogte oeverberg bedoeld, wanneer K. zegt dat hij de stad Nebo scheidt van de Jordaan. Deze berg kan een hoogte van 40 à 50 m bereiken en met grote waarschijnlijkheid kunnen wij haar Nebo vereenzelvigen met Khirbet Gharbeh, 4 km ten zuidoosten van de doopplaats. De naam Khirbet of ruïne wijst op de resten van een oude stad. De plaats ligt, kan men zeggen, aan de voet van de berg Nebo, hoewel er nog van gescheiden door een deel van de vlakte van Moab (zie schets). Fascikel 12 506