Jezus eenmaal zo vele bezetenen tot rust bracht; ditmaal trad Hij er niet binnen; het dorp ligt anderhalf uur ten noordoosten van Sefforis en 4 à 5 uren ten noorden van de berg Tabor. De leerlingen waren vooruitgegaan om de herberg te bestellen; een achttal inwoners en priesters kwamen Jezus en de H. Vrouwen tegemoet en leidden hen in een grote open zaal voor vreemdelingen, waarin niemand woonde, maar waar reeds alles tot een maaltijd gereed gezet was. Vóór de ingang spreidden zij, om Hem eer te bewijzen, een tapijt op de grond uit, om Hem er te doen overgaan; zij wasten Hem dan ook de voeten; de vrouwen aten, zoals altijd, afzonderlijk; hun plaats was achter de haard; de leerlingen lagen met Jezus aan dezelfde tafel aan. Men at slechts koude spijzen, honig en kleine broden, groene kruiden die men in saus doopte, en vruchten. De drank was water met balsem gemengd; zij gaven er Hem en ook de H. Vrouwen, kleine flesjes van mee. De priesters van de stad dienden Hem in staande houding met meer dan gewone liefde en ootmoedigheid. Jezus sprak over Jozef die hier verkocht was geworden. Ik zag (in een bijvisioen) dit onbeschrijfelijk aangrijpend tafereel; ik moest wenen; mijn ervaring was zo eigenaardig; ik zag het zo dicht vóór me plaats hebben; zo gaarne mocht ik me dan het gebeuren aantrekken, er op toe treden, mij er mee bemoeien, maar ik kan niet; ik zou dit of dat willen doen, doch het is mij onmogelijk. 425. Aanstonds na de maaltijd aanvaardden de H. Vrouwen de terugweg naar Kafarnaüm. Jezus nam van zijn Moeder afzonderlijk afscheid en groette daarna de overigen. Ik heb gezien dat Hij zijn Moeder bij het afscheid en het weerzien ook wel omhelst, wanneer zij alleen zijn; anders reikt Hij haar slechts de hand of buigt zich vriendelijk naar haar. Fascikel 13 553