Maria weende; zij ziet er nog zo jong uit; zij is groot en mager, heeft een zeer hoog voorhoofd, en een ietwat lange neus, zeer grote ogen, zacht neergeslagen, een zeer mooie, rode mond, een aangenaam bruinachtige kleur met blozende, lichtrood glimmende wangen. Jezus bleef na hun afreis nog enige tijd in de herberg en zette ook zijn onderricht nog voort en daarna begaf Hij zich op weg, door de mannen die geen betaling voor de maaltijd wilden, vergezeld tot bij de Put van Jozef. Deze put ligt ongeveer een half uur van de stad, in het dal (Roemmaneh); hij is nu niet meer zoals toen, wanneer Jozef er in neergeworpen werd. Ik meen me te herinneren dat hij toen een ledige put was met een groene rand. Nu was het een ruime, vierhoekige waterbak, een soort kleine vijver, overbouwd met een dak op kolommen; hij stond vol water en er werden vele vissen in gehouden. Ik zag er vissen in die hun kop zo vreemd omhoog geheven hielden, en die kop was niet spits gelijk van onze vissen; ik heb ook dergelijke vissen in het Meer van Galilea gezien, waar ze evenwel veel groter waren. Zou hier bedoeld zijn de vis Chromis Simonis?    In de bek van zulk een vis vond Petrus de stater (= oude Griekse munt  in goud en zilver) die hij nodig had om voor zichzelf en zijn meester  de tempelschatting te betalen.    Wanneer wij in dit leven aan deze episode gekomen zijn, zullen wij er  een woord over zeggen.    Nu verhaalt K. verder:  De toevloeiing van het water in de put was niet zichtbaar; er was een omheining rond het brongebouw en er woonden mensen omheen, die er het toezicht op hadden. Jezus trad met zijn begeleiders in het bronhuis, na gedurende de gehele weg over Jozef en zijn broers verteld te hebben. Ook hier bij de bron sprak Hij over hetzelfde onderwerp; ik zag Hem de bron zegenen, alvorens die te verlaten. Fascikel 13 554