Jezus sprak bij deze maaltijd veel over de profeten en over de vervulling van hun voorspellingen. Hij sprak over het wonder van Joannes’ ontvangenis en hoe God hem van de aanslagen van Herodes tijdens de kindermoord had bevrijd. Nu volbracht hij trouw zijn zending, die bestond in de bereiding van Jezus’ wegen. Hij wees er ook op, hoe het de opmerkzaamheid van de mensen ontging dat de tijden vervuld waren; Hij zei: “Nauwelijks zijn er dertig jaren verlopen en wie denkt er nog aan – afgezien van enige eenvoudige godvrezende mensen – dat drie koningen uit het Oosten, met een kinderlijk vertrouwen mijn ster volgend, mij zijn komen opzoeken in Judea; zij vroegen naar de nieuwgeboren koning van de Joden en vonden Hem als een arm Kind van arme mensen. Drie dagen bleven zij daar. (Te verstaan op dezelfde manier als de drie dagen die Jezus in het graf verbleef). Waren zij naar een beroemd koningskind van deze wereld gekomen, men had hen niet zo spoedig vergeten.” Jezus zegde nochtans niet dat HIJ dat Kind geweest was. 27 maart = 29 Adar. – Vergezeld van Lazarus en Saturninus ging Jezus hedenmorgen te Betanië in het huis van meerdere deugdzame zieken uit de arbeidersstand; Hij genas er zes of zeven van; er waren lammen, waterzuchtigen en zwaarmoedigen onder. Hij beval hun buiten het huis in de zon te gaan zitten. Er is te Betanië nog geen toeloop om Jezus’ wil; ook bij de genezingen bleef alles rustig; dat de mensen hier terughoudend zijn en zich rustig houden, is deels het gevolg van de achting, die allen Lazarus toedragen. Fascikel 13 583