‘s Avonds vierde Hij (de opening van) de sabbat te Betanië. Bemerking van Brentano   Terwijl K. dit zag, beschouwde zij ook het lijden, de kruisiging en  dood van Christus.  Dat zij beide dingen tegelijkertijd kon zien,  verwonderde haar.    Ook doorstond zij het lijden van Christus.  Dit jaar leed en beleefde zij  op deze vrijdag wat zij in andere jaren op Goede Vrijdag leed en  beleefde.  Dit lijden had nu vroeger plaats, omdat op Goede Vrijdag  het bezoek van vijandige personen het gestoord zouden hebben.  Zo  had het haar Engel aangekondigd.  Dit lijden werd ten slotte zo hevig,  dat zij geen verdere mededelingen kon doen.  Haar engel schijnt haar  gezegd te hebben, dat zij dit jaar (1822) het goede‐vrijdag‐lijden  doorstond op de historische verjaardag van Jezus’ lijden.   Aldus meent en verklaart Brentano in een nota; deze vrijdag viel op  29 maart, maar andere gegevens in haar leven doen eerder geloven  dat de historische verjaardag van Jezus’ lijden in 1822 viel op 30  maart.    De zaak is te ingewikkeld en van te weinig belang om er hier dieper  op in te gaan.   Een Bakhor is een jongen in de volle kracht van zijn jeugd; een bakhir een flinke jongen met voortreffelijke hoedanigheden, een uitverkorene, een uitgelezene, één uit de duizend, zou men kunnen zeggen (cfr. D.B. Elus). De plaatsnaam Bahurim of Bahoerim, die K. in nr. 454 zal noemen is er mee in verband te brengen. Zoals reeds meermalen gezegd is ‘IM’ een meervoudsuitgang. Laat men deze vallen, dan behoudt men Bahur = Bachur, Bachor, Bakhir. ‘Bachurim’ betekent ‘jongelingen’. Fascikel 13 586