haar leven eenmaal gekomen was. Toen zag ik daar nog overblijfselen van Bahurim, een uur ten noordoosten van het toenmalige Betanië, waar Jezus zich dikwijls uit Betanië kwam verbergen; Hij begaf er zich ook heen, toen zij Hem in de tempel wilden stenigen (Joa. 8, 59). Hij verbleef er verscheidene dagen en Maria bracht Hem daar een bezoek.” Bahoerim lag toen meer verborgen dan thans. Nu loopt de weg naar de Jordaan daar voorbij. Er is daar (in de omstreek, nl. een half uur van daar) een bron, de bron van de 11 apostelen genaamd en daar ligt ook de rotsspelonk Rimmon (thans Rammoen, 13 km meer noordelijk). In de grotten van Rimmon vluchtten de Benjamieten, die aan de verdelging van hun stam konden ontsnappen (Recht. 20, 47) en die daarna te Silo de jonge dochters moesten overvallen om huisvrouwen te hebben. (Recht. 21, 15- 24). Velen van hen vestigden zich hier te Bahoerim en daaruit is de naam Bahoerim d.i. ‘Jongelingen’ ontstaan (zie nr. 440, voetnoot 202). Hier heeft ook Semeï David vervloekt en met stenen naar hem gesmeten (zoals boven gezegd, eerste week, 1e alinea). Tot hier werd aan David zijn vrouw Mikol terug- en tegengebracht (II Sam. 3, 16). Tweede Week. – Na ongeveer 8 dagen verliet Jezus Betanië; Hij ging noordwaarts door Samaria naar het Meer van Galilea en voer er over aan het zuidelijk einde, waar Hij na zijn verrijzenis verscheen aan zijn leerlingen en vis met hen at (nr. 2083; Joa. 21). Op de overzijde gekomen richtte Hij zich zuidwaarts naar Soekkot in de streek van Ennon, waar Joannes weer was komen dopen (1e doopplaats), na de middelste of 3e doopplaats boven of ten noorden van Betabara verlaten te hebben. Fascikel 13 621