Op enige afstand ligt nog een grote stad (Ptolemaïs, nu St-Jean d’Acre). Hier is het (‘t begin van het) land dat Salomon aan koning Hiram schonk; de stad is een vrije plaats; nochtans behoort ze tot het gebied van Tyrus; ik kan me opnieuw haar naam niet herinneren; hij luidt bijna als Amichores (Amead-Sichor) en betekent waterstad of regenstad. Er is hier veel veefokkerij; ik heb er ook vele, grote, fijnwollige schapen gezien en ze konden over het water zwemmen. Ook worden hier veel fijne, wollen stoffen geweven, die te Tyrus geverfd worden; ik heb er geen landbouw gezien, doch slechts fruitteelt. In het water groeit een soort van koren met dikke halmen en van het graan daarvan wordt brood gebakken. (Bedoeld is maïs, zie fasc. 5, nr. 126, voetnoot 283). Ik meen dat dit koren niet gezaaid wordt. Er loopt een baan van hier naar Syrië en Arabië, maar van hier loopt geen bijzonder grote baan naar Galilea. Ook kwam Jezus op zijn reis NAAR Tyrus langs een bij- of tweede-rangs-weg hier voorbij. De nabijgelegen grote stad maakt deel uit van Judea (hier blijkt duidelijk dat Ptolemaïs bedoeld is). Jezus is slechts een kort eindweegs door het land Kaboel getrokken (het zuiddeel). Ik zag hier twee grote bruggen: de ene was hoog en lang en werd tijdens de overstromingen gebruikt; de andere was met bogen gebouwd, waaronder men kon doorgaan. De huizen waren hoog gebouwd en zo ingericht, dat men bij hoogwater op de dakterrassen in tenten kon wonen. De inwoners waren meestendeels heidenen en, naar ik meen, van verschillende rassen (en godsdiensten), want ik zag vele gebouwen met spitse daken en vaantjes, die ik voor afgodentempels hield. Wat mij verwonderde is, dat hier een aantal Joden woonden, en wel in grote prachtige gebouwen, Fascikel 14 662