470. Het huis, waar Jezus inging, lag (een heel eind) vóór de stad, aan de kant van waar Hij aankwam, maar Hij moest toch nog eerst over een water of beek. Hij had de bewoners van dit huis reeds leren kennen, toen Hij onlangs hier doorreisde. Ook schenen zij mij verwittigd te zijn van zijn komst en Hem te verwachten, want zij kwamen Hem tegemoet en ontvingen Hem zeer eerbiedig. Deze mensen waren Joden en de vader, een reeds hoogbejaard man, was het hoofd van een kroostrijk gezin. Ook woonde hij in een schoon en aanzienlijk huis; het was als een paleis met vele kleiner bijgebouwen. Uit eerbied bracht hij Jezus niet in zijn huis (of hoofdgebouw), maar in een zijwoning waar hij Hem de voeten waste en vergastte (en gewoonlijk de gasten ontving). Ik heb ook gezien dat een talrijke groep van allerlei arbeiders, mannen, vrouwen en jongelingen, van hun arbeid weerkeerden en een grote plaats overstaken om spijzen te gaan halen; het was een gemengd volk van verschillend ras, heidenen waaronder ook bruine en zwarte mensen waren, waarschijnlijk allemaal slaven van deze man. Zij woonden in lage zijgebouwen en hadden allerlei schuppen en karren bij zich. Ook droegen zij op hun schouders kleine, lichte schuitjes als troggen, die in het midden van een zitbank voorzien waren en ook roeispanen hadden. Ook zag ik er visserstuig bij. Ik geloof dat die mensen gebruikt werden voor werk aan oevers en bruggen zij kregen hun spijzen, o.m. groenten en vogelen in potten en enigen van hen aten het vlees rauw. Jezus liet hen vóór zich voorbijtreden, richtte woorden van liefde tot hen en zij verheugden zich zulk een mens te zien. Twee oude Joden kwamen tot Jezus met schriftrollen; zij aten met Hem en Hij gaf hun uitleg over alles wat zij verlangden te weten. Ik meen dat het jeugdleraars waren. Mij docht dat hier ook een synagoge bij het huis was (huissynagoge, zie fasc. 13, nr. 437, voetnoot 198), want op een gebouw bemerkte ik een vaantje; zulke vaantjes zijn gekronkeld. Fascikel 14 664