475. Ik zag Hem ook aan enigen het bevel geven zich in water te baden, dat Hij eerst gezegend had; dit waren vooral melaatsen en kinderen. Hij ging ook tot een bron bij de synagoge en zegende haar; men daalde er met een trap in af, want het water stond diep. Ook wierp Hij er zout in, dat Hij eerst had gezegend. Naar aanleiding hiervan leerde Hij over Elizeüs, die het water bij Jericho met zout verbeterd en geheiligd had (II Kon. 2., 19-22). Hij legde uit wat het zout betekende (cfr. fasc. 12, blz. nr. 385 en voetnoot 142), doch ik ben dit vergeten. Hij beval de mensen zich voortaan met water uit deze bron te wassen, wanneer zij ziek zouden zijn; Hij zegende altijd kruisgewijs; de leerlingen hielden dan zijn mantel, die Hij bij zulke gelegenheden dikwijls aflegde, in bewaring en zij reikten Hem het zout aan, dat Hij er inwierp. Dit alles deed Hij met diepe ernst en heiligheid. Ik heb toen afdoende begrepen welk een kostbaar en heilig iets het wijwater is224 en de gedachte schoot mij te binnen: “Was 224 De kracht van het wijwater. – “Wat is ze groot”, roept de H. Teresia uit, na verhaald te hebben hoe zij ontelbare keren de kracht er van had ondervonden. “Waarlijk ik kan het uitjubelen van vreugde, als ik zie welke kracht de Kerk schenkt aan alle voorwerpen, die zij voor een heilig gebruik wijdt en welke geheimzinnige kracht haar woorden aan het water verlenen, als ik het verschil zie tussen gewijd en ongewijd water.” (Leven, vertaling van Kwakman, 108). De experimenten die men op onze zienster gemaakt heeft tijdens haar leven, tonen dit nog klaarder en op een aanschouwelijke manier aan. Maar helaas! nu werden zelfs de formules van de wijding tot bijna niets herleid, de zin er van gewijzigd. Heeft dit water nog dezelfde kracht, gezien Fascikel 14 673