zij kaas die zij eten als brood. Bovendien verzamelen zij nog wilde vruchten, die zij gaan verkopen. Ook dragen velen van hen in lederen zakken goed water naar het stadje, waar Jezus gisteren was, en naar nog andere plaatsen, waar het water eveneens erg slecht en vol ongedierte was. Daarom had Jezus het door zijn zegen gereinigd. Bij deze mensen waren vele melaatsen en Jezus zegende voor hen het water om er zich in te wassen. Tegen avond ging Jezus naar Amichores of Sichor-Libnat terug. Hier leerde Hij nog en kondigde aan dat Hij de volgende dag zou laten dopen. De stad Amichores, waterstad of regenstad, heet ook Amead- Sichor-Libnat en ligt een paar uren van Ptolemaïs, landinwaarts en aan een klein slijkerig meer, dat aan de ene kant ontoegankelijk en door hoge bergen omgeven is. Uit dit meertje vloeit het zandige, (om zijn zand bekende), riviertje Belus, ook Sihor-Libnat genaamd, wiens oorsprong of bron van onder een monumentgebouw te voorschijn komt; het mondt in de buurt van Ptolemaïs in de zee uit226. De stad is zo groot, dat ik niet begrijpen kan, hoe men er zo weinig van weet. De Jodenstad Misal ligt er niet ver van af. In die omstreken lagen er nog verscheidene andere steden. 226 Het riviertje Belus is het huidige Na’aman of Na’amein. Is dit juist, dan is het slijkerige meertje (Kendevia) het moeras, gevormd bij zijn oorsprong door een overvloedige bron aan de oostvoet van de heuvel tell Koerdaneh. Nochtans is de juiste ligging van het door Flavius Josephus vermelde meertje Kendevia nog een probleem. Misal is het huidige dorp op de heuvel tell Da’oek. Van het grafmonument (van Memnon) is niets overgebleven. Over dit alles later iets meer … Fascikel 14 676