3) de stad zich aan deze zijde tot bij de vijver uitgebreid zou hebben. Welnu, in deze tijd waren nagenoeg al deze tekenen in vervulling gegaan. Er stroomden nu, meen ik, 5 wateren, hetzij allemaal in het meer, hetzij deels in het meer en deels in de Jordaan dichtbij. 4) Ook was er een teken met een arm van de Jordaan vervuld en er was ook nieuw en goed water in de vijver op de genadeplaats gevloeid. 488. Op deze plaats zal Jezus laten dopen. Het is niet onwaarschijnlijk dat al die voorzeggingen, waarin telkens gewag gemaakt wordt van water, op deze doopvijver betrekking hebben. Ook hier hadden zij (te voren) slecht en ongezond water. De stad had zich ook ver naar deze zijde uitgebreid (zodat men de 4 aangekondigde tekenen bekomen had). Aan de noordzijde lag de stad diep en dit deel was vuil en zwart, vol zompige, ongezonde uitwasemingen; er woonden daar slechts arme heidenen in kleine, schamele hutten233. 233 K. legt herhaaldelijk Adama ten westen van het meer, doch strikt genomen geldt dit letterlijk slechts voor het noordelijk gedeelte, dat diepst ligt en moerassig is. Het uitgestrekte moeras ten noorden van het meer verlengt zich tot ten zuiden van het meer. Ook vloeien hier meerdere rivieren aan beide zijden in het meer en in de Jordaan. “De moerassige laaggronden die het meer Hoeleh (Merom) omgeven, onderhielden de malaria en maakten vele slachtoffers onder de Arabieren. Voor enige jaren hadden de joodse pioniers het bij het stichten van hun dorpen erg te verduren van de malariakoortsen, maar reeds zijn zij er in geslaagd vele moerassen droog te leggen.” (Guide bleu, 212-213). Zie ook fasc. 8, deel Palestina, E, VI. De Jordaanvallei. De oeververandering, hier door K. vermeld, behoort geenszins tot de onmogelijkheden: “Wegens zijn vele bochten en sterk verval door weke mergelgrond kan hij naar willekeur zijn oever instoten; zo wijzigt hij dikwijls zijn loop en slingert zich langs talloze krommingen verder.” (Die Heilige Stätten, 142). Fascikel 14 695